คำถาม “โตขึ้นอยากเป็นอะไร?” อีกแล้วเหรอ

คำถามที่ควรถามเด็กๆ

บางทีคำถามที่ควรถามเด็กๆ คือ “อะไรที่ทำให้เขามีความสุข” และ “อยากเรียนรู้เกี่ยวกับอะไรเพิ่มเติมมั้ย” มากกว่า เพราะเด็กๆ จะได้มีโอกาสในการศึกษามุมอื่นๆ ในชีวิตนอกจากการเรียนและการงาน นอกจากนี้ ในวัยทำงานคนเราใช้ชีวิตอยู่ที่ทำงานนานกว่าอยู่ที่บ้านด้วยซ้ำไปและหน้าที่การงานยังเป็นปัจจัยที่สำคัญมากที่จะทำให้คนคนหนึ่งรู้สึกพึงพอใจในชีวิตของตนเองและรู้สึกประสบความสำเร็จได้

ดังนั้นการเลือกงานที่เราสนใจจริง ๆ และทำแล้วมีความสุขจึงสำคัญมาก โดยจุดประกายความสนใจของเด็กๆ อาจเกิดขึ้นจากแค่เพียงฉากหนึ่งในภาพยนตร์ประโยคหนึ่งในบทสนทนา หรือความรู้สึกใจเต้นกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยเฉพาะก็ได้ เช่น ฉากที่แหล่งขุดค้นซากดึกดำบรรพ์ในรัฐมอนแทนาจากภาพยนตร์เรื่อง Jurassic Park การได้เห็นคณะทำงานใช้ฝีแปรงปัดทรายที่ปกคลุมฟอสซิล เผยชิ้นส่วนของไดโนเสาร์ทีละนิดอย่างน่าตื่นตาตื่นใจ อาจทำให้เด็กๆ หลายคนสนใจเรื่องสิ่งมีชีวิตในยุคดึกดำบรรพ์และกระบวนการขุดค้น แล้วคิดถึงอาชีพนักธรณีวิทยาหรือนักบรรพชีวินวิทยาขึ้นมา

หรือเวลาเด็กคนหนึ่งรู้สึกตื่นเต้นกับชั้นหนังสือมากมายที่สูงเป็นสองเท่าของตัวเอง ชอบกลิ่นกระดาษทั้งของหนังสือที่เพิ่งแกะออกมาจากห่อพลาสติกและของหนังสือที่ตีพิมพ์ก่อนเขาเกิด และสามารถไล่อ่านชื่อเรื่องและดูปกหนังสือต่างๆ ได้อย่างไม่รู้เบื่อ สิ่งเล็กๆ เหล่านี้ก็เปรียบเหมือนคำใบ้ที่อาจจะช่วยให้เราไขข้อข้องใจและนำทางเราต่อไปได้

ให้โอกาสในการค้นหาสิ่งที่เด็กสนใจจริงๆ

เด็กๆ ทุกคนควรได้รับโอกาสเต็มที่ในการค้นหาสิ่งที่สนใจจริงๆ ทำความรู้จักตัวเองมากขึ้น เสริมสร้างจุดแข็ง มองเห็นจุดอ่อนของตนเอง และได้รับการสนับสนุนจากคนที่รักในการก้าวไปสู่เป้าหมายให้ได้ ซึ่งเวลาก็เป็นอีกหนึ่งตัวช่วยพิสูจน์ความคิด ความชอบอะไรก็ตามที่ไม่จางไปตามเวลา ความสนใจใดๆ ก็ตามที่ติดตัวเรามาตั้งแต่เล็กจนถึงวันที่เราพึ่งพาตัวเองได้ สิ่งนั้นก็ควรค่าในการนำมาพิจารณา และที่สำคัญในระหว่างที่เราไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร แม้จะรู้สึกเหมือนหลงทางหากเทียบกับเพื่อนบางคนที่มีเป้าหมายชัดเจน แต่คำพูดที่ว่า “ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมาหรือยังคงอยู่ในชีวิตเกิดขึ้นด้วยเหตุผลบางอย่าง” ใช้ได้เสมอและทำให้เรามีความสุขกับสิ่งเล็กๆ น้อยๆ ได้ ซึ่งบางทีอาจเป็นสิ่งที่มีประโยชน์ต่อการตัดสินใจแต่กลับไม่มีใครเห็นค่าเท่าที่ควร อย่างน้อยที่ผ่านมาทุกคนก็น่าจะรู้ดีว่าตัวเองไม่ชอบอะไรและสามารถใช้ข้อมูลนั้นตัดตัวเลือกออกไปได้ประมาณหนึ่ง หรือการลองไปอยู่ในแวดวงที่เราคิดว่าตัวเองอาจจะชอบ ถ้าสุดท้ายแวดวงนั้นยังไม่ใช่ ก็ไม่ถือว่าเสียเวลาเพราะเราก็ได้ความสัมพันธ์ดีๆ กลับมา สุดท้ายแล้วทุกอย่างไม่มีอะไรสายไป ค่อยๆ เรียนรู้ เห็นคุณค่าในสิ่งเล็กๆ น้อยๆ และเก็บคำใบ้ระหว่างทาง แล้วประกอบขึ้นมาเป็นคำตอบในใจว่าเราอยากใช้เวลาส่วนใหญ่ในชีวิตทำอะไรกันแน่ในที่สุด