เด็กไทยยังขาด…โอกาส

ประเทศไทยมีอัตราการเพิ่มของประชากรมากขึ้นทุกปี แต่เราจะแน่ใจได้อย่างไรว่าประเทศไทยสามารถพัฒนาคนไทยให้เป็นคนมีคุณภาพเพื่อทำให้ประเทศของเราก้าวหน้าไปได้ การศึกษาถือเป็นเรื่องสำคัญอันดับหนึ่งในการพัฒนาความรู้ให้กับประชาชน ดังนั้นหากคนไทยได้รับการพัฒนาโดยได้รับโอกาสในการศึกษา นั่นถือเป็นจุดเริ่มต้นของการพัฒนาคนไทยให้มีพื้นฐานที่ดี และจากนั้นแต่ละคนจะสามารถดึงศักยภาพของตัวเองมาใช้พัฒนาในด้านที่แตกต่างกันออกไป แต่จุดเริ่มต้นของการพัฒนาตัวเองนั้น ก็จะกลับไปที่จุดเริ่มต้นก็คือ เขาได้รับการศึกษาที่ดีและพร้อมที่จะพัฒนาตัวเองให้ตรงจุดกับศักยภาพที่ซ่อนอยู่ในแต่ละคน

แต่ใช่ว่าในปัจจุบันการศึกษาในประเทศไทยสามารถเข้าถึงได้ทุกคน ด้วยสาเหตุนี้จึงทำเกิดกลุ่มคนจำนวนหนึ่งที่ไม่ได้รับการดูแล ไม่ได้รับโอกาสที่จะพัฒนาตัวเอง ไม่ใช่ว่าเขาเหล่านั้นไม่อยากรับโอกาสนั้น แต่ด้วยปัจจัยหลายอย่างเช่น เขาอยู่ในสถานะที่ยากลำบาก มีปัญหาครอบครัว ปัญหายากจน รวมถึงปัญหาจากสิ่งแวดล้อมรอบข้าง และไม่มีใครให้โอกาสให้หรือหยิบยื่นโอกาสที่จะให้เขาได้เริ่มต้นการพัฒนาต่างหาก ไม่ว่าจะวัยเด็ก วัยรุ่น หรือวัยผู้ใหญ่ กลุ่มคนเหล่านี้สามารถระบุได้ว่า ผู้ขาดโอกาส ได้เช่นเดียวกัน

การพัฒนาจะเกิดผลที่ดีได้ ย่อมเกิดจากการมีจุดเริ่มต้นของชีวิตที่ดี มีการศึกษาที่พร้อมให้เรียนรู้และมีโอกาสให้พัฒนาตัวเองตั้งแต่วัยเด็ก เพื่อให้เขาเติบโตไปเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพในอนาคต และสามารถที่จะพัฒนาประเทศให้ขับเคลื่อนไปข้างหน้าได้ และนี่คือพื้นฐานในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์อย่างดีเลยทีเดียว

เด็กบางคนอยากเรียนหนังสือแต่ไม่มีโอกาสได้เรียน เพราะครอบครัวยากจนหรือมีปัญหาในครอบครัวทำให้ไม่สามารถเรียนต่อได้ สิ่งเหล่านี้นับเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้การศึกษาในสังคมขาดตอนไป มีเด็กหลายคนที่อยากเรียนต่อในระดับชั้นที่สูงขึ้นไปแต่ไม่สามารถเรียนต่อได้เนื่องจากครอบครัวมีฐานะยากจน พวกเขาต้องออกมาทำงานช่วยเหลือครอบครัวเพื่อให้ครอบครัวมีอยู่มีกินได้ นี่ถือเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้เด็กหลายคนเลือกที่จะทำงานเพื่อแบ่งเบาภาระพ่อแม่ และทำให้พวกเขาหลุดโอกาสจากการศึกษาไปมากที่สุด

นอกเหนือจากปัญหายากจนแล้ว ก็มีปัญหาด้านอารมณ์หรือครอบครัว เช่น ผู้ปกครองไม่มีเวลาให้เพราะต้องทำงานหนัก หรือผู้ปกครองทะเลาะตบตีกันต่อหน้าเด็ก ทำให้เด็กในครอบครัวกลายเป็นเด็กที่ขาดความอบอุ่น หรือมีภาวะทางอารมณ์ที่ไม่เหมือนเด็กปกติ อีกทั้งผู้ปกครองบางคนไม่ได้เห็นความสำคัญของการศึกษา และทำให้เด็กไม่ได้รับการสนับสนุนจากครอบครัว แม้ว่าเด็กจะได้รับการศึกษาขั้นพื้นฐานแต่หากอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่ดี แน่นอนว่าคุณภาพทางอารมณ์ของเด็กก็จะมีแนวโน้มที่จะแย่ลง บางคนอาจเปลี่ยนตัวเองไปเป็นคนหัวรั้น ต่อต้าน ขี้โมโห และสุดท้ายอาจจะเลือกทางเดินที่ผิดได้ และด้วยเหตุผลที่ยกตัวอย่างมานี้ส่งผลให้เด็กที่มีคุณภาพหลายคนหลุดจากโอกาสที่ได้รับการพัฒนาตัวเองไป และปัญหาเหล่านี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของสาเหตุที่ทำให้เกิดเด็กขาดโอกาสในประเทศไทยนั่นเอง

มูลนิธิยุวพัฒน์ได้เล็งเห็นถึงความสำคัญถึงปัญหาของเด็กด้อยโอกาสในสังคมไทย จึงได้ทำหน้าที่เป็นสื่อกลางเพื่อจะหยิบยื่นโอกาสเหล่านั้นให้กับน้องๆ ที่ขาดโอกาสที่จะพัฒนาตัวเองเป็นบุคคลที่มีคุณภาพ ซึ่งทางมูลนิธิได้เล็งเห็นแล้วว่า การศึกษาเป็นรากฐานในการเติบโตขึ้นมาเป็นบุคคลที่มีคุณภาพได้ และปัญหาของการขาดการศึกษาเนื่องจากฐานะยากจนถือเป็นสาเหตุหลัก นอกเหนือจากเรื่องการศึกษาแล้วทางมูลนิธิได้มีโครงการพัฒนาเยาวชนทั้งด้านวิชาการและด้านอารมณ์ รวมถึงการจัดกิจกรรมโครงการจิตอาสามากมายที่สามารถให้บุคคลทั่วไปมาเข้าร่วมเพื่อมาเป็นส่วนหนึ่งในการพัฒนาเมล็ดพันธุ์ใหม่ที่จะเติบโตมาเป็นบุคคลคุณภาพที่จะร่วมกันพัฒนา และขับเคลื่อนประเทศไปข้างหน้าได้

อย่างไรก็ตาม การทำงานของมูลนิธิยุวพัฒน์สามารถช่วยเหลือเด็กที่ด้อยโอกาสได้บางส่วนแต่ก็ไม่ใช่เด็กทั้งหมดที่ยังขาดโอกาสอยู่ แนวโน้มของการเกิดเด็กด้อยโอกาสในประเทศไทยก็ยังมีอัตราเพิ่มขึ้นทุกปี เราทุกคนสามารถเป็นส่วนหนึ่งในหยิบยื่นโอกาสให้กับเขาเหล่านี้ ไม่ใช่แค่การบริจาคทุนทรัพย์ผ่านการทำงานของมูลนิธิต่างๆ ในประเทศไทยเท่านั้น แต่สามารถเริ่มต้นที่ตัวเราโดยการเปลี่ยนความคิดและมุมมอง เปลี่ยนไปมองถึงโอกาสในการพัฒนาเด็กที่มีคุณภาพเหล่านี้และสามารถร่วมเป็นส่วนหนึ่งของการเปลี่ยนแปลง เพื่อให้เด็กที่ขาดโอกาสกลับมาเป็นบุคคลที่มีโอกาส และแน่นอนว่าเขาเหล่านั้นก็จะกลับเข้ามาร่วมเป็นหนึ่งในกิจกรรมของการให้โอกาสต่อไป เพราะการให้โอกาสถือเป็นสะพานเชื่อมสิ่งที่ขาดไปให้กลับมาต่อเนื่องได้อีกครั้ง และในการให้แม้ว่าจะไม่ได้ผลลัพธ์กลับมาที่เราโดยตรง แต่แน่นอนว่าสังคมในอนาคตของเราจะเปลี่ยนไปในทิศทางที่ดีได้อย่างแน่นอน

เรื่อง : วิลาสินี มีมุ่งกิจ